https://goo.gl/maps/znrmMyYDUxn
Wat hier dus (weer) moet komen is een rotswand op de achtergrond. Die staat er al, opgebouwd uit gerecupereerde delen van Waan 1. Hij moet nog wel worden ingebed in het landschap. Daarmee is hier een begin gemaakt.
Vervolgens komt de dubbelsporige tramlijn, daarlangs de autoweg met trottoir, en dan gaat de rotshelling weer verder omlaag. Die helling is er nog niet, dus: de zaag erin!
De hoek is eruit, en nu kan de infrastructuur voor de hoek worden aangelegd. De schuine bovenleidingmast op de achtergrond wordt nog rechtgezet.
In het 'bakje' wordt een stukje rotshelling opgebouwd uit piepschuim.
De 'nieuwe' eeuwenoude rotsen zijn aangestreken met getint muurvulmiddel (Unifill) en ingekrast om de laagjesstructuur aan te duiden. Om aan te duiden dat het één rots is, steken er ook stukken omhoog door het baanlichaam. Elders op het Isle of Man komt dat voor. Omdat de rotsen nog niet geweatherd zijn, ziet het er nog een beetje kaal uit.
De zwarte latexverf blijkt weer onmisbaar. Hij is gebruikt om de rotsen te verouderen, en ook om de ondergrond van het ballastbed te schilderen. Ook is alvast een laagje pizzabodempiepschuim op de weg aangebracht, om de tonronding van het wegdek te vormen.
Geologen hebben wellicht twijfels, maar voor de gemiddelde trampassagier zien deze rotsen eruit alsof ze al miljoenen jaren op deze modelbaan liggen (kan dat?). Het spoor is geballast, er is weer een wegdek en er begint al wat groen te groeien. Er moet nog wel wat geweatherd worden; de weg moet nog belijning krijgen.
De tweeassige tram dient voor proefnemingen. Om het wielgedrag bij ontsporingen (ja, nog wel) goed te kunnen zien, is hij ontdaan van zijn kosmetische truckzijkanten. De tram is omschakelbaar tussen tweerailbedrijf en 'drierail'-bovenleidingbedrijf.
Dit ziet een voorbijvliegende meeuw. Aan de lantaarnmast zit een kluwen spandraden voor de hier nog aan te leggen bovenleiding. Het hek moet nog groen worden.
