Bord voor de kop

Nog wat kleine klusjes, voordat Waan aan de winterslaap begint.

Er waren al enige tijd witmetalen bushaltepalen naar Engels voorbeeld in voorraad, maar die blijken aan de korte kant te zijn. Een 1:43½-reiziger loopt met z'n hoofd tegen het paaltje aan. Dat vindt de Inspectie Leefomgeving & Transport vast niet goed.

Om ongewenste botsingen tussen reizigers en het bordje te voorkomen, is de paal met behulp van een messingbuisje ca. 7 mm verhoogd.


Daarna zijn de (twee) paaltjes geschilderd en daarmee klaar om te worden geplaatst. 

Klusjes gedaan

De veertien punten uit de 'snag list' van het Spoornulweekeinde zijn allemaal afgehandeld. Het Eiland Waan is klaar voor Schwerin!

En dat mag ook wel, want het wordt zo langzamerhand te koud in de garage om er nog lang te zitten.

Niet alleen voor Kleine Bahn Ganz Gross zijn we startklaar, ook voor de verhuizing die er nog tussendoor komt. We gaan verkassen naar een appartement, kleiner dus - maar ik blijf nulspoorder, hoor.

Een laatste karweitje, niet op de lijst, maar al lang een doorn in het oog die verholpen moest worden: het te hoge dak van rijtuig 58. Geïnspireerd door de kartonbouwpakketten van Alphagrafix, waaronder ook rijtuigen met bolle daken zijn, heb ik dat materiaal ook gebruikt.

Zo zag het eruit:



Het dak is te dik. Het moet eigenlijk wat platter zijn.
Ik gebruikte deze constructie; links het oude dak:


En dit is het resultaat:



Op de foto ontdekte ik dat het dak op de lichtkap nog niet helemaal vastzat. Dat is inmiddels ook in orde. Het dak is later nog gebroken wit geschilderd, dezelfde kleur als de daklijst en de lijst onder de ramen. Rijtuig B58 gaat nu de doos weer in om daar waarschijnlijk pas eind april weer uit te komen.